قتل
عام خرمشهر یا
آزادی خرمشهر!
نوشته
اختر قاسمی در
امیل گروهی
زنان به نام
سی امین
سالگرد آزادی
خرمشهر بدستم
رسید و
از منظر
دیدگاه چپ
تشریح موضوع
مهم بود از اینرو
پاسخی را نوشتم
چون از
رسانه ها* سوالاتی
را مطرح کرده
بودی چرا
رسانه های
فارسی زبان خارج
از کشور یکی
از مهمترین
وقایع تاریخی
سده ی اخیر ما
را یعنی آزادی
خرمشهر در سی
امین سالگردش
نادیده
گرفتند؛
نوشتم* مایلم این سوالت
را پاسخ دهم و
چون هر فرد
خود رسانه است
کمی با نوشتن
این مقاله خود
و تصویرهایم
را روشن بکنم و
برای پخش می
باشد واگر
مایل بودی
برای وبلاگت
هم می
نویسم که در
آنجا چاپش کنی
.
بنظر
من ، شمابه
این موضوع " سی
امین سالگرد
آزادی خرمشهر
"کاملا بصورت مجرد
برخورد می
کنید. پس ،از
همین جا شروع
می کنم تیتر
شما کاملا
احساسی است
ولی
سیاسی و بشر
دوستانه نیست
.
1.اگر
تیتری را
بخواهم برای خرمشهر
انتخاب کنم
این نام بسنده
تر است ، سی
امین سالگرد
قتل عام
سربازان
،درجه داران و
افسران و....و
قتل عام
هزاران انسان
بی گناه باداغدار
کردن هزاران
مادر ،پدر
،خانواده که
دیگر
فرزندشان نفس
نمی کشد می
نوشتم و بعنوان
یک زندانی
سیاسی که شاکی
خصوصی وشاکی
سیاسی ،
جمهوری
اسلامی هستم
وآنان را به
محاکمه
خواهیم کشاند ،به
شما هم
پیشنهاد
میدهم بعنوان
یک بازمانده
جنگی ،جمهوری
اسلامی را به
محاکمه، جنگی
که تا برای
آزادی
کربلا قتل و
ادم کشی کرد ، انجام
دهید ،دهیم و شیاری
از زخم های
داغدیده گان
را لطفا کم
کنید.
جنگ از
برای جمهوری
اسلامی یک قتل
عام آگاهانه بود
وآزادیش، پیش
کش همان هورا
کشان عربده /
جنگ ،جنگ تا
پیروزی که
برای تعدیل
نیروی
انسانی
به دستور
صندوق بین
المللی و بانک
تجارت
وووبرای کاهش
نیروی انسانی
بود، انجام شد
تعدیل نیروی
کار البته با
زنان از 57 شروع
شد و کار برده
گی خانگی
همراه با چاشنی،
زایش برای
زنان و با
تزیین ، حبس
خانگی
ایجاد شد
وبرای نسل
زدایی مردان
دهه 40 وغیره برکت
جنگ ! را به
سفره های
ترک،عرب
،کرد،فارس ..آوردند.
*البته
در این بحث به
کشتار دهه 60
هزاران یار
مبارز زن ،مرد
اشاره نخواهم داشت
*
2.
شما ،مسئله "
آزادی
خرمشهر" را از
مقوله جنگ
ارتجاعی میان
دو رژیم
جمهوری
اسلامی و رژیم
بعث عراق جدا
می کنید و با
نگاهی
ناسیونالیستی
و میهن
پرستانه " . واقعه
ای که میشه
گفت در طی صد
سال اخیر یکی
از مهمترین
وقایع تاریخی میهن مون بود "
به این واقعه
می پردازید.
جنگ
ارتجاعی میان
دو رژیم دیکتاتور
ایران و عراق
در واقع آغاز
اش در سال 1359
نبود،اگر به
اسناد و وقایع
اتفاق افتاده
از قبل از
بهمن 57 نگاهی
بکنیم، حکایت از
آن دارد که در
پی تغییر و
تحولات داخلی
و بین المللی
از آنجمله
توافقات
کنفرانس
گوادالپ در
تقابل با
مبارزات مردم
ایران برای
سرنگونی رژیم
سلطنتی ، با بروی
کار آوردن
رژیم جمهوری
اسلامی در
راستای سرکوب
حنبش انقلابی
و مترقی مردم
ابران و خاورمیانه
گام
برداشتند.جنگ
ارتجاعی میان
دو رژیم ایران
و عراق را از
این زاویه می
توان مورد بررسی
قرار
داد.البته
نباید فراموش
بکنیم که بعضی
از جریانات و
احزاب به ظاهر
"اپوزیسون " از
این جنگ
ارتجاعی ،با
شعار " دفاع از
میهن " دفاع
کردند و عملا
در کنار رژیم
جمهوری اسلامی
قرار
گرفتند.دو
رژیم ارتجاعی
ایران و عراق
به بهانه جنگ،
سرکوب و
استثمار هر چه
بیشتر را بر
جامعه حاکم
کردند و از
طرف دیگر
پیامد و محصول
این جنگ برای
مردم دو کشور
چیزی به جز
تخریب،فقر،آوارگی،
کشته شدن میلیونها
انسان و....... نبود
و از دیگر این
جنگ در راستای
منافع کمپانی
های اسلحه
سازی و جنگ
افروزی و
پشبرد سیاست
های برگزار
کننده
کنفرانس گوادالپ در
خاورمیانه
بود. ( من در اینجا
تنها به نکاتی
درباره جنگ
ارتجاعی میان
دو رژیم ایران
و عراق
پرداختم، با
توجه به اینکه
قصد من تنها
نگاهی به
نوشته شما
درباره " آزدای
خرمشهر "می
باشد )
و اما
برگردیم بر سر
مطلب شما
درباره "
آزادی خرمشهر
" و چرا " راستش
خیلی تعجب
کردم که چطور
این واقعه
مهم تاریخی ما
از نظر رسانه های معتبر
خارج از کشور بی
اهمیت جلوه
داده شده و
بهش پرداخته
نشده؟ "،
همانطوریکه
در بالا
درباره این
جنگ 8 ساله سخن
گفتیم، از
جوانب مختلف
می شود به این
سوال شما پاسخ
داد، که من به
پاسخ زیر بسنده
می کنم.
3 . شما
می گویید ،اگر
با این دید
گاه " واقعا آزادی
خرمشهر بی
اهمیت بوده؟
خیلی دلم میخواد
که دلیل این
مسئله را بدونم. چطور
ممکنه به این
مسئله ی مهم
که بخشی از خاک
میهن عزیز ما که با خون
هزاران جوان
میهن مون
دوباره بدست
آمده ؛
پرداخته
نشه؟" به
جنگ ارتجاعی
ابران و عراق نگاه
بکنیم ، سوال
شما کاملا از نقطه
نظر سیاسی
درست می
باشد.مشکل شما
این است که
جنگ ارتجاعی
دو رژیم ایران
و عراق را به
اسم مردم این
دو کشور جا می
زنید و طبیعی
است با این
دیدگاه از
دیگران سوال
بکنید که چرا
در ادامه
اتخاذ سیاست "
دفاع از میهن "
از "آزادی خرمشهر"
سخنی نمی
گویند.در
حاشیه این بحث
یک سوال کوچک
برای خواننده
مطلب شما
بوجود می آید،
آنهم این است " رسانه
های معتبر خارج
از کشور" ی که
شما از آن سخن
می گوئید،چه
رسانه هایی هستند؟
آیا بی بی سی،
صدای آمریکا،
رادیو فردا
،سایت گویا ،
ایران امروز
و............. مخاطب شما
می باشند ؟
اگر منظور شما
این رسانه ها
باشند، اینها
که همواره در
گذشته و امروزه
بدون پاسخ
گویی ودر جهت
ایجاد تشنج و،
مقابل مردم ایران
و ...... بوده و می
باشند...
4. بدون تردید "
آزادی
خرمشهر" بی
اهمیت نبوده ،
اما برای کی؟
برای مردم
خرمشهر که قربانیان
این جنایت
جنگی بودند و
بعد از 30 سال از
" آزادی " طبق
عکسها و تناقض
مطلب شما، از
یک طرف از "
خاک میهن عزیز
ما " سخن می
گوید و از طرف
دیگر بدرستی مطرح می
کنید "
آیا دلیلش
اینست که اگر
به این موضوع
می پرداختند می
بایستی می
نوشتند که
امروز خرمشهر
بعد از سی سال
هنوز یک
مخروبه است؟ و یا هنوز
حتی مردمش آب
آشامیدنی و
برق ندارند؟ و
یا اینکه بچه
های خرمشهر بر آثار
مخروب جنگ
بازی می کنند
و هر روز دیوارهای
تیر و توپ
خورده را می بینند؟
یا اینکه می
نوشتند اینست
نعمت جنگ برای
مردم غیور
خرمشهر؟
از طرف دیگر "آزادی
خرمشهر "
برای تبلیغات
جنگی رژیم
جمهوری
اسلامی در راستای
شعار " جنگ جنگ
تا پیروزی " و
مدافعان سیاست
دفاع از میهن
هم بی اهمیت
نبوده و نیست .
5. " آزادی " قتل
عام مردم
خرمشهر و
تحقیر جنگی که
بر مناطق جنگی
حاصل شد و هنوز
که هنوز است ،بمباران
روانی بر این
منطقه همچنان
ادامه دارد
واز جمله و دهها
نمونه حکومت
با منت
وریا به مردم
گفته که چرا مثلا
برای آزادی
خرمشهر از
اصفهان به
آنجا لشکر کشی
شد ....واین
تحقیر ها،توهین
هاو ریاکاری
،تحریک و
هزاران خرد
کردن و
شستشوی مغزی را
نبایستی
تبریک گفت
بلکه در همین
امروزه ، مین
های بچه کش و
زن ،مرد کش هر
روز جانی عزیز
را میگیرد که
زبان قاصر از
تبریک برای
آزادیهای
جنگی است و
بنظرم رسوایی
های آقازاده
ها و سرداران
جنگ را برای
این آدمکشی
سیستماتیک،
به محاکمه جنگی
جمهوری
اسلامی با
تمامی 33
سال حکومتش از
امروز و در
این روزها ، آماده
سازی بکنیم .
این
نوشته
میتواند به
درازا بکشد
ولی همین جا این
بحث را خاتمه
شده میدانم
با سپاس
مینا
زرین 28.05.2012
اختر*
مطلب
کوتاهی در
وبلاگم در
باره ی اینکه
چرا رسانه های
فارسی زبان
خارج از کشور
یکی از مهمترین
وقایع تاریخی
سده ی اخیر ما را
یعنی آزادی
خرمشهر در سی
امین سالگردش
نادیده
گرفتند؛
نوشتم
از
نظراتتون مثل
همیشه خوشحال
میشم
با
مهر